Οι άνθρωποι που έχουν μαγεία είναι αυθεντικοί και δεν ανησυχούν για το τι σκέφτονται οι άλλοι. Δείχνουν ενσυναίσθηση και ο ενθουσιασμός τους είναι μεταδοτικός σε εκείνους που τους περιβάλλουν. Μάθετε να είστε σαν αυτούς.
«Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν» ή αλλιώς, «αγάπα το συνάνθρωπό σου όπως τον εαυτό σου». Μια από τις πολλές εντολές που συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη και διδασκόμαστε από πολύ μικροί, είτε στο σπίτι είτε στο σχολείο. Από μικρά παιδιά μας μάθαιναν να αγαπάμε το συνάνθρωπο, να προσφέρουμε, να μοιραζόμαστε. «Ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον έναν».
Εκείνοι οι όμορφοι άνθρωποι με τις άσχημες ψυχές Στην πορεία σου άνθρωπε σε τούτη τη ζωή, άλλοτε στα σκοτάδια κι άλλοτε στα φωτεινά της, θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους.
Σκοντάφτετε στον δρόμο πάνω σε κάποιο παλιό φίλο ή γνωρίζετε έναν άνθρωπο που κάνει τις ίδιες χειρονομίες ή μιλά με τις ίδιες εκφράσεις που χρησιμοποιείτε κι εσείς; Τέτοια περιστατικά σας κάνουν να σκέφτεστε πως υπάρχει κάποια φοβερή σύμπτωση ή ότι συνέβη ένα ατύχημα που θα μπορούσατε να αποφύγετε.
άν αρχίσεις να ζεις για τον εαυτό σου, γνωρίζουμε τι θα επακολουθήσει σαν κριτική: Ζεις στην αμαρτία, μέσα στα πάθη και την υποβάθμιση. Αλλά, ειλικρινά, από τη στιγμή που αποφάσισα να ανοίξω τα μάτια μου είδα ότι η ζωή μου πολύ συχνά δεν ήταν αυτή που ήθελα, είπα αρκετά!
Ο θρύλος λέει πως υπάρχει μια άυλη κλωστή της μοίρας η οποία δένει δύο ανθρώπους που προορίζονται να είναι μαζί. Οι συνδεδεμένοι άνθρωποι δεσμεύονται ανεξάρτητα από το χρόνο, τον τόπο ή την περίσταση.
Η ελευθερία είναι βασική προϋπόθεση για ευτυχία. Οι περισσότεροι από μας ζούμε σε ελεύθερες χώρες και μπορούμε να κινηθούμε και να εκφραστούμε ελεύθερα. Αυτό είναι μια ευλογία που δεν απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι.
Το σύνδρομο της Γουέντι έχει τις ρίζες του στην εκλαϊκευμένη ψυχολογία. Παρά το γεγονός ότι δεν αποτελεί μια αναγνωρισμένη διαταραχή στα εγχειρίδια διαγνωστικής ψυχολογίας, περιλαμβάνει ορισμένες πτυχές που μπορούν να μεταφραστούν σε κλινικές διαστάσεις, οι οποίες χρειάζονται αντιμετώπιση.
«Από σήμερα κιόλας είναι καλό ν’ αρχίσεις να εργάζεσαι συνειδητά, μέσα από το πεδίο της θετικής σκέψης, ώστε να μπορέσεις να βελτιώσεις τη ζωή και την πραγματικότητά σου…
Πιάσε μολύβι και χαρτί, άσε τη φαντασία σου ελεύθερη και κάνε αυτό το τεστάκι! Θα σου δείξει πολλά για τον εαυτό σου, τα βιώματά σου, την ερωτική σου σχέση αλλά και τη σχέση που εχεις με τους φίλους και την οικογένεια.
Αν η γενιά μου αφιερώθηκε σε κάτι, αυτό είναι η λατρεία του φτηνού κυνισμού. Το πέρασμα απ’ την καταπιεστική υποχόντρια φαμίλια, που άνδρωσε την γενιά του εβδομήντα, στον ελευθεριακό ψυχαναγκασμό της ευτυχίας.
«Ο καθένας τελικά παίρνει αυτό που του αξίζει», λέμε συχνά, θεωρώντας πως σε αυτόν τον κόσμο ο κακός θα τιμωρηθεί και ο καλός θα ανταμειφθεί για τις πράξεις ή τη συμπεριφορά του. Είναι πράγματι δίκαιος ο κόσμος στον οποίο ζούμε; Σαφώς όχι.
Πραγματικά, αγαπημένη μου, πόσες φορές δεν βρέθηκες θύμα εξαπάτησης ή ψεύδους χωρίς καν να υποψιαστείς το τι γίνεται; Πόσες φορές αφού κατάλαβες καθυστερημένα το τι έγινε, δεν έπιασες τον εαυτό σου να λέει «μα πόσο ηλίθια είμαι τελικά»;! Άφησε τις ενοχές και την αυτολύπηση! Άφησε τα τώρα αμέσως γιατί δεν φταίει ότι είσαι εσύ ηλίθια, φταίει ότι υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι ... ψυχολογικοί παράγοντες που σχεδόν σε ωθούν στο να πιαστείς κορόιδο!
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι πρέπει να έχουμε ένα σκοπό στο ταξίδι της ζωής μας διαφορετικά, απλώς περιπλανιόμαστε άσκοπα, και σκοπός σημαίνει μέλλον, σωστά;
Χειραγωγώ: να ελέγξω ή να παίξω με κάποιον, χρησιμοποιώντας άδικα ή ύπουλα μέσα προς όφελός μου. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: οι χειριστικοί άνθρωποι είναι πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν και μπορούν να παραπλανήσουν.
Εκείνοι που το παίζουν… Εκείνοι που νομίζουν πως σπουδάζοντας και διαβάζοντας ποίηση και μερικά βιβλία, απέκτησαν τόση καλλιέργεια, που αυτός ο κόσμος είναι τόσο μικρός για να τους χωρέσει και να τους καταλάβει!
Όλη η ζωή μας είναι μια σειρά συναλλαγών, ένα συνεχές πάρε-δώσε. Παίρνεις και δίνεις λέξεις, στιγμές, ελπίδες, αλήθειες, συναισθήματα· αγάπη, στοργή, κατανόηση. Υπάρχουν όμως και αυτοί οι άνθρωποι που δίνουν χωρίς να περιμένουν να πάρουν και όταν έρθει η στιγμή να πάρουν και αυτοί, τότε παίρνουν πολύ λιγότερα από όσα έδωσαν ή τους αξίζουν.
Ποτέ μη θυσιάζετε τον εαυτό σας για κάποιον που δεν αναγνωρίζει την αξία σας. Αν κάποιος δεν μπορεί να δει πόσο σημαντικοί είστε, σας αγνοεί, σας εγκαταλείπει ή δεν σας σέβεται, μην τον ικετεύετε να σας προσέξει ή να σας αγαπήσει επειδή δεν θα είναι ποτέ πραγματική ή ειλικρινής η αγάπη του για σας.
“Όταν ένα τοξικό άτομο δεν μπορεί πλέον να σας ελέγξει, θα προσπαθήσει να ελέγξει τον τρόπο που σας βλέπουν οι άλλοι. Η παραπληροφόρηση που πλέκεται γύρω σας, θα αισθανθείτε ότι είναι άδικη, αλλά περιμένετε και πιστέψτε ότι και οι άλλοι άνθρωποι θα δουν τελικά την αλήθεια, όπως ακριβώς κάνατε και εσείς.” – Τζιλ Μπέικγουεϊ
Ούτε ο χρόνος αλλά ούτε και οι διεργασίες του εγκεφάλου μας μπορούν να θεραπεύουν πάντα 100% τις πληγές. Αυτό που έχει σημασία είναι να αποδεχτούμε τι έχει συμβεί και να προχωρήσουμε μπροστά.
Κάθε μέρα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι ανήκουν στην κατηγορία των ανθρώπων με ενσυναίσθηση, των ανθρώπων που είναι πολύ ευαίσθητοι στην ενέργεια και στα συναισθήματα του περιβάλλοντος.
Υπάρχουν στιγμές που τίποτα δεν μας δίνει χαρά. Ο κόσμος χάνει τη γοητεία του, τα τραγούδια χάνουν τη μουσική τους και η χαρά των γύρω μας δεν είναι πια μεταδοτική. Κατά τις στιγμές αυτές δεν είναι εύκολο να προχωρήσουμε μπροστά, αν δεν βρούμε έναν αρκετά καλό λόγο για να ξυπνάμε κάθε μέρα. Ωστόσο είναι εύκολο να βρεθεί ο λόγος: εμείς.
Υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια στη φράση «τα καλύτερα έρχονται όταν δε το περιμένεις», βέβαια σχεδόν τα πάντα, είτε καλά είτε κακά, μοιάζουν να έρχονται όταν δε τα περιμένεις αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι.
Το σύνδρομο του βραστού βατράχου αναφέρεται σε έναν βάτραχο ο οποίος ξόδεψε όλη την ενέργειά του προσπαθώντας να προσαρμοστεί σε συνθήκες. Όταν όμως έφτασε η κρίσιμη στιγμή, δεν του είχε μείνει τίποτα για να σώσει τον εαυτό του.
Αν όσο περνά ο καιρός η ζωή σου γεμίζει από ανθρώπους που νόμιζες πως ήξερες και το χειρότερο που βιώνεις είναι οι υποψίες σου που επιβεβαιώνονται, τότε δεν είχες ποτέ καταλάβει την αξία σου.
Η διαχείριση του θυμού είναι μια ολόκληρη επιστήμη που πρέπει να μάθουμε. Λέει ο Βούδας: «Το να είσαι θυμωμένος είναι σαν να κρατάς ένα αναμμένο κάρβουνο για να το πετάξεις σε κάποιον. Αυτός που καίγεται είσαι εσύ».
Σαββατόβραδο. Το κλαμπάκι ασφυκτικά γεμάτο και τα ποτάκια δίνουν και παίρνουν. Εσύ καλεσμένη από μια φίλη, βρίσκεσαι σε παρέα στην οποία όμως δε γνωρίζεις ούτε τους μισούς.
Φέρτε μου ένα χαρτομάντιλο, παρακαλώ… Το παραδέχομαι. Κλαίω όταν βλέπω ταινίες. Ή όταν διαβάζω βιβλία. Ή όταν ακούω μουσική. Επηρεασμένη πολλές φορές και από το επίπεδο των ορμονών μου, μπορεί να αρπάξω προληπτικά μερικά χαρτομάντιλα και να κάτσω να δω μια ταινία μόνη.
Μήπως η κρυφή ευχαρίστηση που μας γεμίζει, όταν ασχολούμαστε με τις ζωές και τη συμπεριφορά των άλλων δεν είναι παρά οι σκιές που ρίχνουμε σε ανικανοποίητα κομμάτια του εαυτού μας, τα οποία αρνιόμαστε κατά βάθος να δεχθούμε;
Τα όνειρά σου, να τα κάνεις μεγάλα και γενναία. Τίποτα μίζερο να μην χωράει μέσα τους. Τα όνειρά σου, να λες “θα τα ζήσω” και να φτιάχνεις δρόμους για να φτάσεις εκεί.
Άνθρωποι κακοί, μικρόψυχοι, μοχθηροί, ψεύτες, συκόφάντες, αγνώμονες… Αυτούς τους ανθρώπους θα τους συναντήσεις και εσύ σε αυτή τη ζωή. Και θα κληθείς μέσα από αυτή τη «συνάντηση» να επιβιώσεις αλλά κυρίως να αξιοποίησεις το σπουδαίο μάθημα της ζωής που θα πάρεις.