Είναι που άμα δεν ένιωθε πως υπάρχει έστω και η μικρή πιθανότητα να ενστερνιστείς τις σκέψεις, τα όνειρα, τα προβλήματα του και ότι μπορεί να κρύβει το μυαλό του, δεν θα μπει στον κόπο να σου εξηγήσει.
Τον φοβίζουν οι λέξεις γιατί είναι άδειες, όσο και να τις στολίσει ποτέ δεν θα είναι ο καθρέπτης της καρδιάς του. Πώς να τους δώσει ψυχή με τα δυνατά συναισθήματα που εκείνος θέλει να περιγράψει;
Σκέψου την πανσέληνο. Αν πάω να σε κάνω να καταλάβεις την ομορφιά, την τελειότητα, αυτής της εικόνας, δεν θα σου έχω περιγράψει ούτε τα μισά. Δεν είναι ότι μια εικόνα χίλιες λέξεις, αλλά άμα εσύ δεν έχεις δει ποτέ την πανσέληνο του φεγγαριού, δεν θα μπορεί να ξυπνήσει το συναίσθημα που ήθελα να σε κάνω να νιώσεις. Οι λέξεις δεν θα είναι τόσο αποτελεσματικές εν τέλει.
Αλλά στα λόγια όλα είναι εύκολα, η τέχνη του προφορικού λόγου. Αχ, τόσο μαγικό το πλέξιμο των λέξεων, η κατάλληλη λέξη στην κατάλληλη θέση με το ύφος παγίδας και το θύμα πείστηκε.
Πόσες φορές μας υποσχέθηκαν πως θα μας πάνε στον έβδομο ουρανό;
Πόσες φορές όμως οι λέξεις και οι πράξεις κάποιου δεν απείχαν μόνο ένα τσιγάρο δρόμο αλλά ταξίδι Αγγλία-Αμερική με πλοίο το 1912;
Αμέτρητες.
Οι δε γυναίκες ένα παραπάνω, μην ακούσουν ένα κομπλιμέντο παραπάνω, μην είναι λίγο καλλιτέχνης του λόγου ο άλλος και η έλξη θα εκτοξευθεί σε διαστημικές διαστάσεις.
Και ξαφνικά αυτά που σαν κελάηδημα καναρινιού σου ακουγόταν και τόσο όμορφα σε έκαναν να νιώθεις, δεν πήραν ποτέ σάρκα και οστά και ο «καλλιτέχνης» αποδείχτηκε το ένα δέκατο του αρσενικού που τόσο καλό promotion είχε κάνει.Από λέξεις μου αρέσουν περισσότερο αυτές που γίνονται πράξεις. Γιατί είναι πιο σίγουρες , δεν μπορείς να τις πάρεις πίσω , αποδεικνύουν τα όρια σου, τις προθέσεις του για εσάς.
Όταν τα κίνητρα είναι ανιδιοτελή και όλα γίνονται με το χέρι στη καρδιά, τίποτα δεν μπορεί να αμφισβητήσει την απόδειξη της υπόστασης τους.
Μπορεί να ακουστεί καθολικό αλλά πάντα η όψη απατά. Δεν είναι λίγες οι φορές που ενώ ακούμε κάποιους και πιστεύουμε πως είναι η υπεροψία προσωποποιημένη, τελικά είναι εκείνοι που στα δύσκολα θα μας πιάσουν το χέρι και θα μας σταθούν.
Υπάρχουν όμως και εκείνοι που ενώ είναι όλο υποσχέσεις, στο τέλος το έργο τους ισούται με μηδέν.
Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός και τα βιβλία δεν τα διαλέγουμε από το εξώφυλλο, διαβάζουμε και την περίληψη.
Τους άντρες μην τους διαλέγεται από αυτά που θα σας πούνε. Μην τους κρίνετε γιατί δεν σας ανοίγονται.
Θα μιλήσουν οι πράξεις τους για όλα.
Θα τα καταλάβεις όλα όταν μετά την δουλειά θα έρθει σε σένα πρώτα έστω για μια ώρα, να πάρει δύναμη από το χαμόγελο σου, θα κρύψει το άγχος του και δεν θα σου χαλάσει τη διάθεση εκείνο το βράδυ που ήταν χάλια αλλά θα σου εξηγήσει άλλη στιγμή. Δεν θα είναι συνέχεια εκεί, αλλά όταν θα είναι θα το χρειάζεσαι πραγματικά.
Και τότε οι πράξεις του θα μείνουν ανεξίτηλες στην καρδιά σου.
Αγάπη Μποστανίτη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου