Τρώω για να μην νιώθω”, “Τίποτα δεν μ’ευχαριστεί, το φαγητό είναι η μόνη μου παρηγοριά ”, “Στην χαρά θέλω ενα γλυκό και στην λύπη μου μια τούρτα για να μου γλυκαίνει την ζωή ”, “Ό,τι με “τρώει” στην ζωή με κάνει να τρώω αλλά μετά, ό,τι τρώω με ''τρώει''!” Εκφράσεις ανθρώπων που παλεύουν με τα κιλά χρόνια ολόκληρα που τα παρομοιάζουν με δεσμά που τους έχουν εγκλωβίσει και από τα οποια δεν μπορούν να απαλλαχθούν. Σκέψεις που ταλαιπωρούν το μυαλό, μπερδεμένες, χωρίς αρχή και τέλος, συναισθήματα που ποτέ δεν μπήκαν σε λόγια για να εκφραστούν, γεγονότα ζωής που μας βαραίνουν, κλείστηκαν μέσα μας και γίνανε κιλά στο σώμα. Κιλά πεισματάρικα, επίμονα, ανθεκτικά στις δίαιτες, που δεν λένε να φύγουν, μα ακόμα και αν φύγουν, γυρνούν ξανά ακόμα πιο δυναμωμένα σαν η επαναεμφάνιση τους να μεταφέρει ένα μήνυμα ξανά και ξανά, ότι κάτι να θέλουν να μας πουν, να μας προειδοποιήσουν. Ένα μήνυμα που αγνοείται που δεν το κατανοεί το σώμα, που δεν λύνεται μόνο με την δίαιτ...